Dżepetto
„Ojciec” Pinokia (zwany przez urwisów „Mamałygą”), taruszek, który wystrugał pajacyka z kawałka drewna podarowanego mu przez majstra Wisienkę. Dżepetto to troskliwy, kochający i wyrozumiały opiekun psotnego pajaca. Pomimo własnego ubóstwa, stara się zapewnić podopiecznemu godziwe warunki życia: sprawia mu ubranie, kupuje elementarz i wyprawia do szkoły. Wychowuje Pinokia jak prawdziwego syna, wpajając mu zasady dobrego zachowania. Pomimo starań i przestróg Dżepetta Pinokio ucieka, doprowadzając opiekuna do rozpaczy. Po zniknięciu pajacyka staruszek wybiera się na jego poszukiwanie w długą podróż przez morze. Pinokio odnajduje go we wnętrzu ogromnego wieloryba i pomaga w ucieczce.
Błękitna Wróżka / Dzieweczka o błękitnych włosach
Dobra wróżka, która pomaga pajacykowi uniknąć wielu kłopotów. Bohater spotyka ją po raz pierwszy w czasie ucieczki przed zbójcami. Dzieweczka przedstawia się jako „umarła” i odmawia pomocy, ale później troskliwie opiekuje się Pinokiem. Podaje mu lekarstwo, karmi go i pielęgnuje prosząc, by został jej bratem. Pajacyk wkrótce ucieka, a po powrocie na miejsce, gdzie znajdował się domek Wróżki, zastaje tylko jej grób. Zrozpaczony, żałuje swojej bezmyślności i postanawia się poprawić.
Wkrótce okazuje się, że czarodziejka nadal żyje. Po raz kolejny pomaga chłopcu przybierając postać starszej kobiety. Tym razem Pinokio rozpoznaje swoją opiekunkę i przyrzeka zasłużyć na jej wdzięczność. Ostatnie spotkanie ma miejsce po powrocie Pinokia-osiołka z Krainy Zabawek. Wróżka ukazuje się bohaterowi pod postacią błękitnej kózki, chcąc uratować go przed żarłocznym rekinem. Po ucieczce z paszczy ryby Pinokio pomaga swej „mamie”, wysyłając jej zarobione przez siebie pieniądze. Za szczodry dar serca bohater zostaje przemieniony w prawdziwego chłopca.
Gadający Świerszcz
Świerszcz zamieszkuje w mieszkaniu Dżepetta i rozmawia z Pinokiem po jego powrocie do domu. Owad ostrzega chłopca przed beztroską i sprawianiem kłopotów ojcu. Wyjaśnia pajacykowi, że chłopców nieposłusznych rodzicom czeka straszny los. Pinokio, poirytowany przestrogami Świerszcza, przypadkiem go zabija, czego zresztą mocno żałuje. W trakcie kolejnych przygód bohater napotyka na swojej drodze cień Świerszcza, który daremnie ostrzega go przed zbójcami. Ostatnie spotkanie z mądrym owadem ma miejsce w chatce, do której Pinokio trafia wraz ze schorowanym ojcem. Świerszcz zapewnia przybyszom schronienie i przyjmuje przeprosiny Pinokia.
Knot
Szkolny przyjaciel Pinokia, psotnik i próżniak. To on namawia kolegę na ucieczkę do Krainy Zabawek. Pinokio początkowo nie chce słyszeć o wyjeździe. Decyduje się na podróż dopiero pod wpływem przekonujących opowieści Knota o krainie próżniaków. Po przybyciu na miejsce obaj chłopcy spędzają całe pięć miesięcy na nieustannej zabawie, jedzeniu smakołyków i unikaniu jakichkolwiek obowiązków. Pewnego dnia, po przebudzeniu Pinokio zauważa, że wyrosły mu ośle uszy. To samo spotyka Knota. Chłopcy zostają przemienieni w osiołki i sprzedani na targu. Pinokio trafia do cyrku, a niewiadomy los Knota wyjaśnia się w finale opowieści, gdy pajacyk pracuje u ogrodnika. Na oczach bohatera Knot (nadal pod postacią osła) umiera z wycieńczenia.
Kot
Oszust, kłamca i rozbójnik. Wraz z Lisem tworzą niecną parę złodziei, wykorzystujących naiwność zamożnych podróżników. Pinokio spotyka zbójców i – na swoje nieszczęście – opowiada o cennym darze otrzymanym od Ogniojada. Oszuści bez skrupułów wykorzystują dobre chęci bohatera, przekonując go do łatwego sposobu na wzbogacenie się (zasadzenie monet na Polu Cudów). Pinokio bezmyślnie wierzy w słowa Kota i szybko dostaje surową nauczkę. Zbójcy ranią go i wieszają na dębie, a później okradają. W czasie potyczki Kot traci łapkę.
Lis
Włóczęga i oszust, polujący na bezbronnych podróżników. Spotyka Pinokia i wraz z Kotem prowadzi go do karczmy (Pinokio płaci za sutą kolację). Tego samego wieczoru rozbójnicy przebierają się i napadają na chłopca. Są bezwzględni i gdy pierwsza napaść się nie udaje, ponawiają próbę oszukania Pinokia, prowadząc go na Pole Cudów i zabierając mu monety. Po pewnym czasie pajacyk rozpoznaje zbójców w postaci nędznych żebraków, ale – nauczony ostatnim doświadczeniem – oddala się od nich.
Ogniojad
Dyrektor teatru marionetek, olbrzym z czarną brodą budzący postrach wśród lalek. Gdy Pinokio pojawia się teatrze, Ogniojad wydaje rozkaz wrzucenie pajaca do ognia, palącego się pod pieczenią. Krzyki i płacz Pinokia wzruszają olbrzyma tak bardzo, że kicha (oznaka wzruszenia). Uwolniony pajac opowiada mu o swoim ojcu. Otrzymuje od Ogniojada podarek w postaci pięciu złotych cekinów.