Puddelby
Doktor John Dolittle mieszkał w małym miasteczku Puddelby, w domu otoczonym pięknym i zadbanym ogrodem, który był przedmiotem osobistych starań doktora i przykuwał swą urodą, uwagę każdego przechodnia. Wraz z nim i jego siostrą, Sarą, dom ten zaludniało mnóstwo zwierząt, które doktor wprost uwielbiał. Były to kaczka, prosiątko, pies, sowa i papuga.
Miłości do zwierząt nie podzielali niestety pacjenci doktora Dolitte, którzy niechętnie patrzyli na zwierzęta, przechadzające się nie tylko po całym domu, ale także i po gabinecie. Toteż z czasem, ilość pacjentów niebezpiecznie zmalała, a wraz z nią fundusze doktora, który zdawał się pozostawać nieświadomym zaistniałej sytuacji. Doskonale zdawała sobie z tego sprawę Sara, która wiedziała, iż utrzymanie domu i zwierząt sporo kosztuje. Niestety zarobki Johna od jakiegoś czasu kurczyły się.
Język zwierząt
W końcu z gabinetu doktora zniknął ostatni pacjent, a jedynym gościem, który go odwiedzał, był handlarz kocią karmą. Handlarz ten doradził doktorowi, by zajął się leczeniem zwierząt, skoro ludzie nie chcą już korzystać z jego usług.
Nowy fach szybko przysporzył doktorowi popularności. Pierwszymi jego pacjentami były koty, lecz z czasem pojawiały się też inne zwierzęta. Największą tajemnicą doktora Dolittle było to, iż rozumiał mowę zwierząt. Nauczył się tego od swojej papugi Polinezji, która oprócz tej umiejętności, doskonale posługiwała się mową ludzką.
Wkrótce sława doktora dotarła aż do ciepłych krajów. Stało się tak za sprawą jaskółek, które opowiadały o doktorze Dolittle w miejscach, których zwykły spędzać zimę.
Dalsze kłopoty finansowe
Z początku nowa praca przynosiła znaczne zyski, toteż wszystkim mieszkańcom domu doktora Dolittle wiodło się dobrze.
Któregoś dnia doktor odkupił od handlarza chorą małpkę, bo widział, że jest źle traktowana. Innym razem przygarnął krokodyla, który wcześniej mieszkał w cyrku. Krokodyl zamieszkał w sadzawce przed domem i to był początek nowych kłopotów finansowych doktora. Większość właścicieli chorych zwierzątek bała się krokodyla i wkrótce stracił on wszystkich pacjentów. Także Sara wyprowadziła się, bo John nie chciał się pozbyć kłopotliwego pupila.
Po odejściu Sary, zwierzęta zaczęły pomagać doktorowi, jak tylko potrafiły. Podzieliły między siebie obowiązki, a nawet prowadziły kram z warzywami i owocami. Jednak ich starania na niewiele się zdały i w końcu zabrakło pieniędzy na podstawowe sprawunki.
Wiadomość z Afryki
Jesienią jaskółka przyniosła wieści z Afryki. Małpki z czarnego lądu, dowiedziawszy się o doktorze Dolittle, postanowiły prosić go o pomoc. W Afryce wybuchła bowiem groźna epidemia. Wiele małpek chorowało i umierało. Nikt nie potrafił im pomóc.
Doktor Dolittle postanowił wyruszyć w podróż do Afryki, a nie mając pieniędzy na bilet, pożyczył do swojego byłego pacjenta łódź i wraz z małpką, krokodylem, papugą, psem, sową i prosiakiem wyruszył w drogę. Reszta zwierzaków została w Puddelby, ponieważ i tak zapadła już w zimowy sen.
Wielka wyprawa
Doktor Dolittle i jego dzielna załoga płynęli prawie dwa miesiące. Niestety, będąc już prawie u kresu podróży, ich łódź rozbiła się o skały, a wszyscy pasażerowie zmuszeni byli dopłynąć do brzegu wpław. Na szczęście nikomu nic się nie stało. Na stałym lądzie cała gromada spotkała murzyna, który zaprowadził ich do swojego króla, Jollinginka.
Polinezja i król
Kiedy Dolittle przybył na dwór króla, ten przyjął go bardzo niechętnie. Obawiał się go ze względu na przykrości, jakich doświadczył jego kraj, po wizycie innego białego człowieka. Jollinginka przyjął owego przybysza bardzo serdecznie,
