Wychylenie (x) w ruchu harmonicznym opisane jest przez funkcję sinus i ma następującą postać:
gdzie: A – amplituda drgań, ω – częstość kołowa drgań, t – czas, ωt - faza drgań.
Z powyższego równania wynika, że maksymalna wartość wychylenia ma miejsce wtedy, gdy sinus osiąga swoje maksymalne skrajne wartości tj. 1 lub -1, wówczas x = A lub x = -A.
Maksymalne wychylenie z położenia równowagi nazywane jest amplitudą drgań (A).
Na poniższym wykresie przedstawiono zależność wychylenia od fazy drgań dla pewnego ruchu harmonicznego.
Na wykresie widać, że ciało osiąga maksymalne wychylenia dla ωt = 0,5π oraz ωt = 1,5π, czyli dla kątów (wyrażonych w radianach), przy których funkcja sinus przyjmuje maksymalne skrajne wartości.