Wyjście roślin na ląd i związana z nim konieczność przystosowania się do odmiennych warunków życia wpłynęła na zróżnicowanie ich tkanek. Stopień zróżnicowania zależy głównie od stopnia rozwoju ewolucyjnego. Najbardziej rozwinięte i wyspecjalizowane tkanki posiadają rośliny nasienne.
Sąsiednie komórki tkanek roślinnych połączone są ze sobą pektynowymi blaszkami środkowymi. Tkanki rozpadają się, gdy blaszki spajające komórki ulegają rozpuszczeniu. Zjawisko to możemy zaobserwować w dojrzewających owocach lub w ugotowanych ziemniakach.
Tkanki roślinne mogą sprawnie funkcjonować ponieważ ich komórki pozostają w łączności i mogą wymieniać między sobą informacje (np. w postaci hormonów, jonów). Odbywa się to za pośrednictwem jamek (otworków w ścianach komórkowych) i plazmodesm (cieniutkich cytoplazmatycznych nici).
Struktura plazmodesmów: |
Wyróżniamy dwa podstawowe typy tkanek roślinnych:
• tkanki stałe
• tkanki twórcze (merystematyczne)
Porównanie tkanki stałej i tkanki twórczej
CECHA |
TKANKA STAŁA |
TKANKA TWÓRCZA |
zdolność do podziałów |
komórki niezdolne do podziałów |
komórki zdolne do podziałów |
rozmiary komórek |
większe od komórek tkanki twórczej |
mniejsze od komórek tkanki stałej |
grubość ściany komórkowej |
grubsze ściany komórkowe |
cienkie ściany komórkowe |
rozmiary wakuoli |
duża wakuola |
małe wakuole |
rozwój plastydów |
w pełni wykształcone |
nie w pełni wykształcone (w stadium proplastydów) |