Tkanka gładka zbudowana jest z wrzecionowatych komórek zawierających jedno centralnie położone jądro. W cytoplazmie komórek występują filamenty aktynowe i miozynowe zgrupowane w miofibryle. Ilość białek jest znacznie mniejsza niż we włóknach poprzecznie prążkowanych, dodatkowo są one nieregularne ułożone co wpływa na brak prążkowania.
![]() |
Tkanka mięśniowa gładka, obraz mikroskopowy/ Polarlys (03.09.2006)/commons.wikimedia.org |
Miofibryle zebrane są w pęczki mięśniowe otoczone tkanką łączną wiotką, które nazywamy mięśniami gładkimi.
Mięsnie gładkie są znacznie bardziej oporne na zmęczenie niż mięsnie poprzecznie prążkowane. Ich skurcz jest powolny i długotrwały, niezależny od naszej woli.
Skurcz może być wywołany samoczynnie lub pod wpływem:
• pobudzenia nerwowego;
• czynników mechanicznych (rozciągnie ścian narządu);
• substancji chemicznych (zmiany pH, wzrost stężenia hormonów);
Tkanka mięśniowa gładka:
• bezkręgowców współtworzy ściany narządów wewnętrznych oraz wór powłokowo-mięśniowy (pierścienic, płazińców i nicieni), umożliwia więc ruch tych organizmów;
• kręgowców współtworzy ściany narządów wewnętrznych (przewodu pokarmowego, dróg oddechowych, narządów moczowopłciowych, naczyń krwionośnych i limfatycznych), występuje także w skórze właściwej (mięsień stroszący sierść) i w oku (miesień rzęskowy);