orzeka, że dziewczyna reprezentuje czystą rasę nordycką i wysyła ją do Monachium do domu parzenia się (były to miejsca, w których zamykano kobiety aryjskie, które były zapładnianie przez esesmanów odpowiednią spermą). Co się dalej dzieje z bohaterką nie wiadomo. Za jakiś czas znowu się pojawia, tym razem jako Bruria i nikomu nie opowiada o swojej przeszłości. Nawet mężowi. Nie będzie jednak mogła dłużej żyć z tymi wspomnieniami. Ostatecznie zadusi się gazem spalinowym.
Naznaczeni
Ten rozdział ma formę listów wymienianych między ludźmi, który wspólnie cierpieli i wspólnie ocaleli.
Lucynka
Autorka wspomina swoje częste wyprawy na cmentarz. Odwiedza groby swoich współtowarzyszy z dawnych lat. Przypomina sobie jedną zapomnianą dziewczynkę imieniem Lucynka Lampel, koleżanję z dzieciństwa. Dziewczyna po raz pierwszy pokazała Irit czym są kondomy i na czym polega stosunek płciowy między mężczyzną a kobietą.
Pożegnanie mojej martwej klasy
Autorka wspomina swoich dawnych szkolnych kolegów. Snuje refleksję o tym jak bardzo się zmienili, jak bardzo pragną zapomnieć o swojej przeszłości i dostosować się do czasów współczesnych.