Nadtlenki – wzory
Nadtlenki to związki chemiczne, w których tlen występuje na –I stopniu utlenienia, tworząc fragment nadtlenkowy, X-O-O-Y. Najczęściej, podstawniki X i Y są takie same, jednak możliwe są też nadtlenki asymetryczne, w których grupy X i Y są różne. Najprostszym przykładem nadtlenków asymetrycznych są wodoronadtlenki, w których podstawnikiem Y jest atom wodoru, natomiast podstawnikiem X jest inna dowolna grupa. Nadtlenki są silnymi utleniaczami, ponieważ tlen łatwo przechodzi na stopień utlenienia –II, z zerwaniem wiązania O-O w ugrupowaniu nadtlenkowym. Najprostszym znanym nadtlenkiem jest nadtlenek wodoru, \(H_2O_2\). Nadtlenki oprócz właściwości utleniających, mają również własności wybielające i dezynfekujące.
Nadtlenki – właściwości
Nadtlenek wodoru produkowany jest na skalę przemysłową i dostępny handlowo w postaci wodnych roztworów o różnym stężeniu. Woda utleniona to roztwory \(H_2O_2\) o stężeniu do 3,5%, stosowane do dezynfekcji ran. Jako wybielacze tzw. „bezchlorowe” stosuje się roztwory o stężeniu 3 – 15%. Roztwory o stężeniu 30 – 35% nazywane są perhydrolem i stosowane jako utleniacz w przemyśle, np. w syntezie barwników organicznych oraz jako utleniacz paliwa w modelarstwie rakietowym. 85-98% roztwór nadtlenku wodoru nazywany jest ignoliną i stosowany jest jako utleniacz paliwa rakietowego i paliwa okrętów podwodnych. Roztwory o stężeniu 60% były stosowane w czasie II wojny światowej w napędzie niemieckich rakiet V2.