Prereformacja

Mianem „prereformacji” (lub „protoreformacji”) określa się ogół chrześcijańskich ruchów religijnych występujących przeciwko oficjalnemu nauczaniu oraz niektórym praktykom Kościoła, które istniały w środkowej i późnej fazie średniowiecza, przed zainicjowaniem protestanckiej reformacji przez Marcina Lutra w 1517 roku. Za przejawy prereformacji można uważać, między innymi, działalność i poglądy następujących ruchów religijnych i osób:

- Arnold z Bresci (zm. 1155),

- Waldo (zm. około 1217) i waldensi,

- John Wycliffe (zm. 1384) i lollardzi,

- Jan Hus (zm. 1415) i husyci.

Za ruch prereformacyjny nie uważa się katarów, gdyż nie dążyli oni do reformy Kościoła.