Schizma wschodnia (1054)

„Schizmą wschodnią” nazywa się najczęściej ostateczny rozdział pomiędzy Kościołem zachodnim (rzymskim) a Kościołem wschodnim (konstantynopolitańskim), do którego doszło w 1054 roku. Papież Leon IX nałożył wówczas ekskomunikę na patriarchę Konstantynopola Michała Celurariusza. W odpowiedzi dokument zawierający tekst ekskomuniki został spalony, a Michał Cerulariusz obłożył papieża klątwą. Należy przy tym mieć na uwadze, że schizma nie była jednorazowym wydarzeniem, lecz trwającym kilka wieków procesem pogłębiania się różnic pomiędzy Rzymem a Konstantynopolem, którego zwieńczeniem był definitywny rozłam w połowie XI wieku.