Periodyzacja dziejów średniowiecza
Periodyzacja dziejów to umowne dzielenie ich na epoki, okresy, fazy itd. Wskaż, jakie okresy najczęściej wyróżnia się w dziejach europejskiego średniowiecza.
Odpowiedź eSzkola.pl
Na ogół dzieje średniowiecznej Europy umownie dzieli się na trzy okresy:
- wczesne średniowiecze (Europa Zachodnia: od V-VI wieku; Europa Wschodnia i Skandynawia: od IX-X wieku),
- pełne średniowiecze (Europa Zachodnia: od IX-X wieku; Europa Wschodnia: XII-XIV wiek),
- późne średniowiecze (Europa Zachodnia: XIV-XV wiek; Europa Wschodnia: do XV-XVI wieku).
W zależności od obszaru historycy przyjmują różne cezury chronologiczne otwierające i zamykające epokę średniowiecza. W Europie Zachodniej początek średniowiecza wyznacza przełom wieków V i VI. (w 496 roku król Franków Chlodwig przyjął chrzest). W Europie Wschodniej średniowiecze rozpoczęło się dopiero w wiekach IX-X (w odniesieniu do Europy Zachodniej w tym czasie możemy mówić już o pełnym średniowieczu), kiedy poszczególne grupy Słowian zaczęły tworzyć własne państwa, których władcy przyjmowali chrzest, wkraczając tym samym w krąg kultury chrześcijańskiej. Często twierdzi się, że na terenie Europy Wschodniej średniowiecze skończyło się dopiero w XVI wieku, natomiast we Włoszech stało się to już w wieku XIV, wraz z pojawieniem się nurtu intelektualnego nazywanego humanizmem. Stąd włoski poeta Francesco Petrarka, żyjący w latach 1304-1374, czyli w czasach Władysława Łokietka i Kazimierza Wielkiego, nie jest uważany za twórcę średniowiecznego, lecz renesansowego. Należy pamiętać, że cezury chronologiczne mają charakter umowny. Historycy przyjmują je, chcąc zaznaczyć specyfikę poszczególnych epok, okresów, faz itd. Człowiek średniowiecza, co warto mieć na uwadze, nie wiedział, że żyje w epoce, którą potomni nazwą „średniowieczem”.