Droga do zjednoczenia Królestwa Polskiego na początku XIV wieku
Uzupełnij brakujące informacje w poniższym tekście.
W II połowie XIII wieku na ziemiach polskich pojawiły się silne tendencje zjednoczeniowe. Wybrani książęta krakowscy zaczęli wówczas rywalizować o koronę królewską. W 1295 roku w Gnieźnie odbyła się koronacja _____, przeprowadzona przez arcybiskupa _____ – zwolennika zjednoczenia Królestwa Polskiego. Nowy król nie zdołał jednak scalić wszystkich ziem polskich. Poza granicami jego państwa pozostał _____ – stolica dzielnicy senioralnej. W _____ roku monarcha został zamordowany. Po jego śmierci jednym z najważniejszych kandydatów do polskiego tronu został Władysław Łokietek – wówczas książę _____-_____. Jego głównym przeciwnikiem stał się Wacław II – król Czech z dynastii_____. Zdołał on podporządkować sobie Małopolskę, Wielkopolskę oraz Pomorze Gdańskie. Następnie, w _____ roku, został koronowany na króla Polski. Łokietek nie zamierzał jednak rezygnować z prób zdobycia polskiej korony. Po śmierci Wacława II popadł w konflikt z biskupem krakowskim Janem Muskatą – stronnikiem czeskiej dynastii. Zabójstwo następcy Wacława II – jego syna _____ – sprawiło, że Muskata stracił na znaczeniu. Łokietek, zyskawszy nowych zwolenników, w 1306 roku objął władzę w Krakowie. W 1312 roku stłumił bunt krakowskiego wójta _____. Następnie w 1314 roku opanował Wielkopolskę. Sześć lat później, w katedrze na _____ arcybiskup _____ koronował Władysława Łokietka na króla Polski. Jednocześnie tytuł króla Polski nadal posiadał Jan Luksemburski - spadkobierca Przemyślidów.
Odpowiedź eSzkola.pl

W II połowie XIII wieku na ziemiach polskich pojawiły się silne tendencje zjednoczeniowe. Wybrani książęta krakowscy zaczęli wówczas rywalizować o koronę królewską. W 1295 roku w Gnieźnie odbyła się koronacja Przemysła II, przeprowadzona przez arcybiskupa Jakuba Świnkę – zwolennika zjednoczenia Królestwa Polskiego. Nowy król nie zdołał jednak scalić wszystkich ziem polskich. Poza granicami jego państwa pozostał Kraków – stolica dzielnicy senioralnej. W 1296 roku monarcha został zamordowany. Po jego śmierci jednym z najważniejszych kandydatów do polskiego tronu został Władysław Łokietek – wówczas książę brzesko-kujawski. Jego głównym przeciwnikiem stał się Wacław II – król Czech z dynastii Przemyślidów. Zdołał on podporządkować sobie Małopolskę, Wielkopolskę oraz Pomorze Gdańskie. Następnie, w 1300 roku, został koronowany na króla Polski. Łokietek nie zamierzał jednak rezygnować z prób zdobycia polskiej korony. Po śmierci Wacława II popadł w konflikt z biskupem krakowskim Janem Muskatą – stronnikiem czeskiej dynastii. Zabójstwo następcy Wacława II – jego syna Wacława III – sprawiło, że Muskata stracił na znaczeniu. Łokietek, zyskawszy nowych zwolenników, w 1306 roku objął władzę w Krakowie. W 1312 roku stłumił bunt krakowskiego wójta Alberta. Następnie w 1314 roku opanował Wielkopolskę. Sześć lat później, w katedrze na Wawelu arcybiskup Janisław koronował Władysława Łokietka na króla Polski. Jednocześnie tytuł króla Polski nadal posiadał Jan Luksemburski - spadkobierca Przemyślidów.