Zasadźca

Zasadźca był osobą odpowiedzialną za finansową i organizacyjną stronę lokacji miast i wsi na prawie niemieckim. Zakres jego praw określała umowa lokacyjna, którą zawierał z właścicielem ziemskim. Jednym z najważniejszych zadań zasadźcy było sprowadzenie osadników do nowo założonej miejscowości. Zazwyczaj zdarzało się, że zasadźca zostawał sołtysem (na wsi) lub wójtem (w mieście). Zasadźca posiadał wiele praw związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej (np. myślistwem, rybołówstwem, handlem).