Beneficja kościelne

Beneficja  kościelne (łac. beneficium – „dobrodziejstwo”) to urząd kościelny (np. urząd biskupa, opata czy też kanonika) wraz z przypisanym do niego dożywotnim prawem do pobierania określonych dochodów z majątku beneficjalnego. W okresie papiestwa awiniońskiego o obsadzie beneficjów decydował niemal wyłącznie papież. Od dochodów z beneficjum duchowni płacili wówczas na rzecz papiestwa dziesięcinę papieską, a także inne opłaty.