Dionizos

Dionizos, syn Zeusa i Semele, w wierzeniach starożytnych Greków był bogiem sił natury, płodności oraz wina. Nazywano go również Bachusem. Jego towarzyszkami były menady (bachantki). Najstarszymi zabytkami, na których występuje imię „Dionizos”, są gliniane tabliczki z epoki mykeńskiej. Czas ich powstania określa się na XV-XIII wiek p.n.e. Grecy wierzyli, że Dionizos zimą zapada w sen, z którego budzi się na wiosnę. Z tego powodu niektóre święta ku czci Dionizosa były obchodzone wiosną, kiedy radowano się z powodu przebudzenia boga. Na uroczystości składały się ekstatyczne tańce, pieśni, procesje oraz biesiady, podczas których spożywano wino. Ważną rolę w kulcie Dionizosa odgrywały kobiety.