Przymiotnik - przypadek, liczba, rodzaj

Przypadek przymiotnika jest taki sam, jak określanego przez niego rzeczownika. Przypadek rzeczownika określamy poprzez zadanie sobie do niego pytań przypadków. Liczbę określamy pomagając sobie np. liczebnikiem.  Przymiotnik ma taki rodzaj, jak rzeczownik, który określa. Natomiast, aby rozpoznać rodzaj rzeczownika, należy najpierw znaleźć jego mianownik, a później zastanowić się, jak mówimy – ten, ta, to np. ten mebel, ta pocztówka, to dziecko (w liczbie pojedynczej). Jeśli ten – rodzaj męski, jesli ta – rodzaj żeński, jeśli to – rodzaj nijaki. Te, ci np. te kobiety, ci mężczyźni (w liczbie mnogiej). Ci – męskoosobowy, te – niemęskoosobowy. Trzeba pamiętać, że przymiotnik w rodzaju męskoosobowym występuje tylko w przypadku rzeczowników rodzaju męskiego żywotnych, czyli nazywających ludzi.

1. Narzędnik, l.p. r. męski (bo z kim? Z czym? Z jednym groźnym psem; ten groźny pies)
2. Dopełniacz, l.m., r. męskoosobowy (bo kogo? czego ? dwóch wścibskich sąsiadów; ci wścibscy sąsiedzi)
3. Celownik, l.p. r. męski (bo komu? Czemu? Jednemu pięknemu kwiatowi; ten piękny kwiat)
4. Dopełniacz, l.p. r. męski (bo kogo? Czego? jednego wysokiego mężczyzny; ten wysoki mężczyzna)
5. Biernik, l.p. r. żeński (bo kogo? Co? Jedną miłą babcię; ta miła babcia)
6. Mianownik, l.m., r. niemęskoosobowy (bo kto? Co? Dwa trudne zadania; te trudne zadania)
7. Celownik, l.m., r. niemęskoosobowy (bo komu? Czemu? Dwóm pomocnym uczennicom; te pomocne uczennice)
8. Mianownik, l.p., r. żeński (bo kto? Co? Jedna wysportowana dziewczyna; ta wysportowana dziewczyna)
9. Narzędnik, l.p., r. żeński (bo z kim? Z czym? Z jedną długą podróżą; ta długa podróż)
10. Mianownik, l.m. r. niemęskoosobowy (bo kto? Co? Dwa smaczne obiady; te smaczne obiady)