Stosunki polsko-krzyżackie w czasach Kazimierza Wielkiego

Głównym celem polityki Kazimierza Wielkiego wobec Zakonu Krzyżackiego było odzyskanie ziem zagarniętych przez Krzyżaków. W 1339 roku w Warszawie odbył się sąd papieski, który miał rozstrzygnąć konflikt pomiędzy Polską a Zakonem Krzyżackim. Postanowiono na nim, że znajdujące się pod panowaniem Krzyżaków Pomorze Gdańskie, Kujawy, ziemie chełmińska, dobrzyńska i michałowska powrócą do granic Królestwa Polskiego. Ponadto zakon miał wypłacić Polsce odszkodowanie. Krzyżacy nie zgadzali się jednak z ustaleniami papieskiego sądu. W 1343 roku w Kaliszu doszło do zawarcia traktatu pokojowego pomiędzy Polską a Zakonem Krzyżackim. Na jego mocy państwo Kazimierza Wielkiego odzyskało Kujawy i ziemię dobrzyńską, a Pomorze Gdańskie pozostało we władaniu Krzyżaków, ale pod zwierzchnością polskiego króla.