Poziom urbanizacji Europy w epoce nowożytnej (XVI-XVIII)
Współczynnik urbanizacji to procentowy udział ludności miejskiej w ogólnej liczbie ludności zamieszkałej na danym terytorium. Postaraj się odszukać i przedstawić dane informujące o współczynniku urbanizacji kontynentu europejskiego w epoce nowożytnej (XVI-XVIII).
Odpowiedź eSzkola.pl
Na początku wieków XVI i XVII oraz w połowie wieku XVIII, czyli stuleci składających się na epokę nowożytną, ludność kontynentu europejskiego mieszkająca w miastach liczących powyżej 5 tysięcy mieszkańców wynosiła:
Ok. 1500: 7-9% ogółu ludności Europy,
Ok. 1600: 10-11% ogółu ludności Europy,
Ok. 1750: ok. 11-15% ogółu ludności Europy.
[Dane za: Manikowski A., „Historia dla maturzysty: czasy nowożytne”, Warszawa 2003, s. 31]
W epoce nowożytnej w Europie zdecydowanie przeważała zatem ludność wiejska. Proces urbanizacji postępował w tych czasach w niewielkim stopniu. Zmieniła to dopiero rewolucja przemysłowa, która zapoczątkowała gwałtowną urbanizację.