Powstanie Państwa Kościelnego

W połowie VI wieku do Italii wkroczyło germańskie plemię Longobardów. Aby powstrzymać ich ekspansję na obszarze Półwyspu Apenińskiego niemal sto lat później papiestwo zwróciło się z prośbą o pomoc do Pepina Krótkiego – króla Franków. Kilka lat wcześniej, dzięki przychylności papieża, Pepin uzyskał koronę królewską. Miał więc wobec niego dług wdzięczności, który zamierzał spłacić pokonując Longobardów. Latem 754 roku Pepin Krótki na czele wojsk frankijskich wkroczył do Italii. Szybko rozprawił się z Longobardami, a na odebranych im ziemiach znajdujących się w środkowej Italii utworzył Państwo Kościelne z papieżem jako monarchą. Terytorium Państwa Kościelnego powiększyło się dwa lata później po ponownym pokonaniu Longobardów przez Franków. Państwo to przetrwało aż do 1870 roku, kiedy zostało wcielone do jednoczących się Włoch.