czym aby otrzymać wartość z odpowiedniego przedziału (np.
) należy niekiedy do otrzymanego w ten sposób wyniku dodać
lub
.
Przykład:
Znajdziemy współrzędne biegunowe punktów oraz
.
Policzmy na początek :
- mamy promień wodzący punktu
.
Wyznaczmy teraz jego aplitudę:
- otrzymaliśmy wartość z przedziału
, więc nie potrzeba dodawać niczego do tego kąta.
A zatem punkt ma współrzędne biegunowe
.
Wyznaczymy teraz współrzędne punktu .
- promień wodzący jest identyczny jak w przypadku punktu
, ponieważ punkt
jest jego symetrycznym odbiciem względem osi
, a zatem i odległość od początku układu ma identyczną.
Wyznaczmy aplitudę:
- otrzymaliśmy wartość ujemną, a zatem musimy dodać
, tak by dostać wartość z przedziału
.
- taka jest amplituda punktu
.
A zatem punkt ma współrzędne biegunowe
.
Przejście z układu biegunowego do układu kartezjańskiego
Aby dokonać przejścia w drugą stronę posłużymy się następującymi wzorami:
Uzasadnienie tych wzorów przeprowadźmy w oparciu o rysunek:
Cosinus kąta możemy wyrazić jako
, a zatem
. Przekształcając tą równość na
otrzymamy właśnie podany powyżej wzór (
).
Podobnie w przypadku sinusa kąta :
przekształcimy na
.
Przykład:
Sprawdźmy, że współrzędne wyznaczone w poprzednim przykładzie przeprowadzą nas ponownie na punkty i
, od których zaczęliśmy.
Punkt ma współrzędne biegunowe
, zatem
oraz
.
Policzmy i
:
A zatem w istocie ma współrzędne kartezjańskie
.
Sprawdźmy dla punktu .
Punkt ten ma współrzędne biegunowe , więc
oraz
.
Wyznaczmy i
:
Tak więc .