Pogląd jakoby struktury życia społecznego miały charakter stały i niezmienny obecnie zupełnie stracił na znaczeniu. Dziś socjologowie przyjmują, iż każde społeczeństwo ulega przeobrażeniom, podlega prawu rozwoju. Skutkiem ubocznym tych przemian jest zanikanie pewnych cech czy zjawisk społecznych oraz powstawanie w ich miejsce nowych. Owe zmiany mogą mieć dwojaki charakter: postępu społecznego bądź regresu społecznego.

Istnieje kilka koncepcji rozwoju społecznego, zaliczymy do nich teorie: linearne, cykliczne oraz dychotomiczne.

Teorie linearne

Pierwsze ze wspomnianych zakładają, że przemiany społeczeństw następują w toku rozwoju historycznego i zmierzają w określonym kierunku. Mają one charakter fazowy i w związku z tym rozwój następuje od stadium pierwotnego aż do fazy końcowej. Za głównych przedstawicieli tegoż nurtu zwykło się uznawać Augusta Comte, Herberta Spencera oraz Karola Marksa.

Teorie cykliczne

Z kolei koncepcje cykliczne opierają się na założeniu, że rozwój społeczeństw następuje zgodnie z pewnymi fazami (to łączy tę teorię z poprzednią), których kolejność jest ustalona i które powtarzają się co pewien czas. Wśród teoretyków tej koncepcji wymienić można: Pitrima A.