Korupcja (łac. corruptio – zepsucie) nie stanowi zjawiska charakterystycznego wyłącznie dla ustroju demokratycznego, jest jednak szczególnie niebezpiecznym zagrożeniem właśnie dla demokracji, bowiem przekreśla większość zasad demokratycznych, na których tego typu państwo się opiera.

Przede wszystkim jest zaprzeczeniem zasady równości wobec prawa, praworządności, sprawiedliwości oraz uczciwej konkurencji. Wydatnie przyczynia się do spadku zaufania do osób piastujących ważne stanowiska państwowe, a co za tym idzie obniża postawę szacunku wobec państwa i jego organów oraz instytucji, zniechęca do udziału w życiu społecznym i politycznym, negatywnie wpływa na stan gospodarki wolnorynkowej, wreszcie marnotrawione bądź źle wykorzystywane są finanse państwowe.

Pod tym terminem kryje się nadużywanie publicznego stanowiska (pełnionej funkcji) i uprawnień oraz pozycji z tego tytułu przysługujących w celu uzyskania prywatnych korzyści oraz realizacji osobistych celów. Zjawisko to jest bardzo częstym w wielu rodzajach państw, może występować także praktycznie na każdym poziomie organizacji – od zwykłych pracowników w firmach, nauczycieli czy lekarzy, po sfery rządzące – polityków, wysoko postawionych