Konflikt w Sudanie jest jednym z najdłuższych i najbardziej krwawych konfliktów XX wieku – śmierć poniosło w nim ponad 1,5 miliona osób. Konflikt spowodował też falę uchodźstwa – miejsce zamieszkania musiało zmienić ponad 4 milionów Sudańczyków.

Konflikt w Sudanie – przyczyny

Przyczyny konfliktu leżą przede wszystkim w różnicach religijnych i etnicznych między północną a południową częścią Sudanu. W północnej części kraju dominowali bowiem wyznawcy Islamu (stanowili oni aż 70%), natomiast w południowej – chrześcijanie (5%) i animiści (25%). Islamiści sprawowali władzę w kraju nieprzerwanie od uzyskania niepodległości przez Sudan w 1956 r. dążąc do islamizacji całego kraju. Jeśli chodzi o kwestie etniczne, to około 50% mieszkańców Sudanu stanowili Arabowie (dzieląc się na bardzo wiele plemion), a pozostała część ludności to rdzenne plemiona, m.in.: Dinka, Nuerowie, Azande.

Drugim ważnym źródłem konfliktu są dobra naturalne – przede wszystkim nierównomierny rozkład surowców oraz zróżnicowana żyzność gleb.

Powiązaną z powyższymi przyczyną konfliktu jest także kolonialna przeszłość, która doprowadziła do wytworzenia się sztucznych granic nieuwzględniających wspomnianych podziałów.