jest wprowadzenie do pomieszczenia wielu elementów mających charakter ozdobny. Dominowała asymetryczność i falistość linii. Pojawiła się sztukateria, meble były delikatnie inkrustowane, kolorystykę wnętrza oparto na pastelowych kolorach. Mówi się, że był to styl kobiecy i okres buduarów (pomieszczeń usytuowanych przeważnie między salonem a sypialnią, w których panie domu odpoczywały lub przyjmowały gości).
Klasycyzm:
Nurt obecny we wszystkich rodzajach sztuk. Był kolejnym powrotem do kultury antycznej. W architekturze przejawiał się jako dążenie do harmonii i symetrii (realizowanie antycznego ideału piękna). Oszczędny w zdobnictwie, stosujący przede wszystkim linie proste, w przeciwieństwie do falistego miękkiego konturu stosowanego w baroku. Wiele budowli użyteczności publicznej, takich jak ratusze, teatry, budowano właśnie w tym stylu.
W Polsce przykładem najbardziej znanej budowli klasycystycznej jest Pałac Łazienkowski zaprojektowany przez Dominika Merliniego. Charakterystyczne dla tego stylu są także szlacheckie dworki, które wyróżniają się gankami otoczonymi kolumnami i spadzistym dachem.
Istotną część architektury zaczęły stanowić ogrody. Najczęściej projektowano tak
