jest symbolizm. Jego założenia to przede wszystkim przekonanie o konieczności wyrażenia transcendencji (tego, co przekracza człowieka) i nawiązania poprzez twórczość kontaktu z Absolutem.

Według artystów nie da się tego osiągnąć poprzez wierne odwzorowywanie w dziełach świata widzialnego, dlatego próbują oni szukać nowych środków wyrazu. Najlepiej do tej funkcji nadaje się symbol. Jest to pewien motyw, który posiada – podobnie jak alegoria – podwójne znaczenie: pierwsze jest dosłowne, drugie zaś metaforyczne, konstytuujące się na wieloznaczności użytego obrazu. Symbol różni się od alegorii tym, że (w założeniu) konkretny obraz powinien być użyty tylko raz, alegoria natomiast – jak na przykład kobieta z opaską na oczach, trzymająca w jednej dłoni wagę w drugiej miecz (alegoria sprawiedliwości) – ma ustalone znaczenie, które wykorzystywane jest w wielu utworach. Symbol miał być jednorazowy, niepowtarzalny. Najczęściej przesycony jest elementami emocjonalnymi, w pewnym sensie ma charakter irracjonalny.

Wielkimi symbolistami na gruncie poezji byli: Charles Baudelaire, Arthur Rimbaud (genialny nastolatek), Stéphane Mallarmé (teoretyk symbolizmu), Paul Verlaine.

Życie części z